polski
Български
English
Русский
Čeština
Deutsch
Zabytki architektury w Bułgarii 3
================================================ = ================================
Park Narodowy Pirin
Park Narodowy Pirin jest jednym z trzech parków narodowych w Bułgarii i obejmuje około 4000 ha z północnej części góry Pirin. To najpiękniejsza, majestatyczna i najczęściej odwiedzana część Pirinu. Rzeźba tej części góry ma charakter alpejski, a najwyższym punktem góry jest drugi najwyższy szczyt w Bułgarii – Vihren (2915 m.n.p.m.). Podczas istnienia Traków góra otrzymała najstarszą nazwę Orbelus śnieżnobiały, a Słowianie nazywali ją Perin lub Perun. Powszechnie przyjmuje się, że nazwa góry związana jest ze słowiańskim bogiem Perunem – panem piorunów. Jednocześnie głębsze badania pokazują, że najprawdopodobniej nazwa pochodzi od starożytnego trackiego słowa „peruntos”, które z trackiego tłumaczone jest jako „skała”. Najstarsza znana nazwa góry to Orbelus z czasów starożytnych Traków, co oznacza „śnieżnobiały”.
Park Narodowy Pirin składa się z różnorodnych miejsc przyrodniczych, kulturowych i historycznych. Wiekowe lasy, niesamowite marmurowe gigantyczne szczyty, straszne głębiny, szmaragdowe jeziora, omszałe szarotki i przejrzyste rzeki reprezentują naturalny krajobraz i siedlisko zwierząt takich jak dzikie kozy, dzikie koty, niedźwiedzie, kozice, wilki i inne.
W parku rosną ponad 182 gatunki roślin leczniczych. Opisano 1315 gatunków roślin wyższych, co stanowi około jednej trzeciej bułgarskiej flory. W parku występuje około 320 gatunków mchów i 165 gatunków glonów. Oto najstarsze drzewo w Bułgarii – Pine Baykusheva, jego wiek to ponad 1300 lat.
Zróżnicowana topografia i flora są warunkiem wstępnym zróżnicowanego świata zwierząt. W parku narodowym opisano ponad 2000 gatunków bezkręgowców i ponad 200 gatunków kręgowców. W parku żyje rzekotka drzewna (Drzewna) i żółw bałkański, wpisane na Czerwoną Listę Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody.
Na terenie Parku Narodowego Pirin zarejestrowanych jest 159 gatunków ptaków, co stanowi prawie połowę gatunków ptaków na terytorium Bułgarii (40%).
Pirin to góra bogata w źródła wody. Daje początek dużej liczbie rzek należących do zlewni rzek Strumy i Mesty. Największym bogactwem wodnym Pirinu są liczne jeziora pochodzenia lodowcowego. Znajdują się one w małych i dużych pudełkach. Jeziora te są stosunkowo głębokie i przejrzyste, a ze względu na dużą wysokość woda w nich jest lodowata. Jednym z jezior jest jezioro Popovoe, drugie najgłębsze i czwarte co do wielkości jezioro w Bułgarii.
W granicach parku narodowego znajdują się dwa rezerwaty przyrody – „Bayuvi dupki – Dzhindzhiritsa”, który jest jednym z najstarszych rezerwatów w Bułgarii, oraz rezerwat „Yulen”. W parku znajduje się kilka dzielnic parkowych – „Sinanica”, „Bajuwi dupki”, „Wichren”, „Bezbog” i „Kamenitsa” (obejmuje również obszar „Trite reki”). Centrum Informacji Turystycznej Parku Narodowego znajduje się w Bansko.
================================================ = ================================
Rilski Park Narodowy
Rilski Park Narodowy jest największym z trzech parków narodowych w Bułgarii. W rzeczywistości jest to jeden z największych obszarów chronionych w Europie. Obszar ten został ogłoszony parkiem narodowym w 1992 r. w celu ochrony kilku oddzielnych ekosystemów, a także niektórych miejsc historycznych i kulturowych o znaczeniu krajowym. Jego terytorium obejmuje 81 000 hektarów, środkową i najwyższą część Góry Riła, w tym najwyższy szczyt Półwyspu Bałkańskiego – Musała (2925 m). Jej granice obejmują cztery rezerwaty: Sharangalitsa, Skakavitsa, Central Rila Reserve, Ibyr.
Niektóre z najgłębszych i najdłuższych rzek na Półwyspie Bałkańskim pochodzą z góry, na przykład rzeka Marica. Zasadniczo nazwa góry pochodzi od trackiego „roul”, co oznacza „dużo wody”. Na terenie góry znajduje się 120 naturalnych jezior, z których 70 jest pochodzenia lodowcowego.
Riła jest jedną z gór, w których turystyka jest dobrze rozwinięta. Na terenie parku narodowego znajduje się kilka ośrodków przeznaczonych do turystyki zimowej i letniej, w tym pierwszy i największy ośrodek narciarski w Bułgarii – Borowec.
Riła jest domem dla dwóch atrakcji znajdujących się na liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. To klasztor Rila, który znajduje się na granicy parku z Siedmioma Jeziorami Rilskimi.
Rilski Park Narodowy jest jednym z ulubionych miejsc wędrowców na górskich szlakach. Na terenie parku wytyczono i oznaczono liczne szlaki turystyczne i drogi o różnym stopniu trudności, stąd też przechodzą dwie europejskie drogi turystyczne E4 i E8. Głównymi punktami wejścia do parku są kurorty Panichishte, Malevitsa, Borovets, Semkovo, Belmeken, Kostenets. Punkty drugorzędne – Govedartsi, x. Gerginitsa, miejscowości wypoczynkowe Yundola, Predel, m. Slavovo, r. Dupnishka Bistritsa i wielu innych. Rilski Park Narodowy przyciąga dużą liczbę odwiedzających i daje wielu ludziom możliwość cieszenia się kontaktem z dziką przyrodą. Coraz więcej z tych gości jest zainteresowanych turystyką specjalistyczną i rekreacją na świeżym powietrzu w parku. Obejmuje to – obserwacje dzikich zwierząt i ptaków, fotografię i sporty ekstremalne, takie jak lotniarstwo,
kolarstwo górskie, jazda konna, wspinaczka górska i skałkowa.
Dla turystów zbudowano 17 chat (Belmeken, Skakavitsa, Rila Lakes, Seven Lakes, Musała, Macedonia, Maritsa, Chakalitsa, Dobarsko, Grynchar, Zavrachitsa, Chakyr Voyvoda, Malevitsa, Vada, Lovna, Otovitsa, Ivan Vazov). Ponieważ polityka dyrekcji parku polega na zachęcaniu do pieszych wędrówek i ograniczaniu gromadzenia się wielu osób w jednym miejscu, turyści mogą spędzić w szałasach tylko jedną noc.
================================================ = ================================
Park Narodowy Bałkanów Środkowych
Bałkany Środkowe to jeden z trzech parków narodowych w Bułgarii. Park obejmuje 720 m² najwyższej środkowej części Gór Bałkańskich. Średnia wysokość nad poziomem morza wynosi około 1000 m, z najniższym punktem Karlovo (500 m) i najwyższym punktem Botev (2376 m). Bałkany Środkowe zostały ogłoszone parkiem narodowym w 1991 roku. Jego terytorium obejmuje wielowiekowe lasy bukowe i rozległe pasma górskie pokryte żyznymi pastwiskami. Jedną trzecią obszaru Bałkanów Środkowych zajmuje dziewięć rezerwatów przyrody – „Łódka”, „Carychina”, „Steneto”, „Dżendema”, „Kozya Stena”, „Severen Dzhendem”, „Stara Reka”, „ Peeshchi Skali” i „Sokolna”.
Z tej części góry wypływa wiele bułgarskich rzek, z których największe to Osam i Rositsa (na północy) oraz Topolica, Stryama i Tundzha (na południu). Prawie wszystkie rzeki wypływające z parku są strome, z wieloma bystrzami, w tym jednymi z najwyższych i najbardziej imponujących wodospadów w Bułgarii – Paradise Spryskalo (124,5 m), Karlovskoe Spryskalo (120 m), Vidim Spryskalo (80 m) i Kademliy Spryskało (72 m).
Turystyka piesza jest najlepiej rozwinięta w parku narodowym. Powstało wiele szlaków i dróg turystycznych. Ponadto utworzono 10 tras dla turystyki jeździeckiej oraz kilka ścieżek rowerowych. Trasy przebiegają przez specjalnie wyselekcjonowane tereny odpowiednie do obserwacji flory i fauny charakterystycznej dla parku, a także do obserwacji atrakcji historycznych i kulturowych znajdujących się na jego terenie. Wśród majestatycznych krajobrazów w parku znajduje się niesamowita różnorodność zwierząt i roślin z Gór Środkowych Bałkanów. Każdy turysta powinien liczyć się z częstymi i gwałtownymi zmianami warunków meteorologicznych parku.
Schronisk znajdujących się na terenie parku narodowego jest 20, a wszystkie są wpisane do Bułgarskiego Związku Turystycznego (BTU). Łączna liczba miejsc noclegowych w chatach to 1400! A w bazach turystycznych – ponad 250 miejsc noclegowych. Odpowiadają za to zarządcy parków narodowych.
================================================ = ================================